شب مـیلاد تو باید شب میـلاد قـم باشد           برای دیدن خواهر برادر آمد از مشهد

من از یک جام می‌نوشم ولیکن از دو میخانه           فراوان زائر از مشهد به پابوس تو می‌آید

تنور شاطر عباس قمی داغ است از لطفت           چنانکه نان او حتی دم از تو از حرم می‌زد

فقط فرهاد می‌فهمد که بوده آب قم شیرین           خدا می‌داند از عشقت جنون ما گذشت از حد

بیابان نیست دیگر قم شده سرچشمۀ فیضت           بنا شد فیضیه در آن به لطف سایۀ مرقد

اگر شد مرعشی مرجع در این خانه را می‌زد           کسی عالم نخواهد شد بدون سجده بر گنبد